DE HELFT!!

De tijd is echt omgevlogen. Ik besef me inmiddels heel goed dat ik al op de helft zit van mijn tijd hier! Ik ben behoorlijk druk bezig met allerlei opdrachten voor stage, dus geniet van het lange verhaal:

In het weekend zijn we met een stel naar het hoge noorden gegaan. Er is vlakbij Somoto een cañon waar we met een gids heen gingen. We zijn vroeg weg gegaan om nog even wat eten en water enzo bij de supermarkt in te slaan, en toen gingen we op weg met onze plastic tasjes, lekker voorbereid dus. We hebben eerst een uur gelopen over rotsen en stukjes waarvan we in eerste instantie dachten dat we daar nooit langs konden, maar het is toch gelukt, en wat ontzettend mooi was het daar. Sharon had een probleem met haar handen, het leek alsof ze heel erg verbrand waren. Na een hoop verkeerde adviezen van meerdere dokters hebben we toch de oplossing gevonden bij een dermatoloog. Die vertelde dat het waarschijnlijk door limoen of een geurtje kwam. Na even nadenken herinnerde we ons dat Sharon limoen had gesneden op de bbq bij Onno en Tjitske en daarna lekker in de zon heeft gelegen. Nooit meer doen dus. Om een lang verhaal kort te maken, Sharon heeft de hele dag met een doek over haar handen heen gelopen in die hitte.

Toen we weer terugkwamen in Somoto-dorp waren er opeens allemaal tenten en een hoop muziek opgeduikeld waar we lekker een stuk kip hebben gegeten van de fritanga en nog een prive concert kregen van een gast met een gitaar. Er was een of ander feest dus die avond hebben we staan kijken naar optredens en live muziek. We hoorden van mensen dat er die avond een belangrijke bokswedstrijd was met een Nicaraguaan; dat konden we natuurlijk niet missen dus gingen we naar een cafe waar het op een groot scherm werd uitgezonden.
Het weekend daarna zijn we naar Matagalpa gegaan met als doel een goudmijn tour. Toen we ‘s avonds aankwamen hebben we snel een hotel gezocht en daarna een restaurant. We bestelden een meter vlees, wat een godenmaal. We hadden echt nog voor 5 man avondeten over dus we hebben het in laten pakken (een doggy-bag is hier heel normaal) en aan een zwervertje gegeven. We zijn er vroeg uitgegaan om de tour proberen te regelen maar de toko waar de tour werd aangeboden was nog dicht. Toen zijn we maar naast de deur gaan ontbijten, waar een hele chille homo ons hielp en uiteindelijk ook nog muziek opzette om de ochtend eventjes te beginnen met een dansje. Marieke was helaas ziek, dus die hebben we maar naar bed gebracht. Toen nog maar even zoeken naar een andere tour of iets anders om te doen in de omgeving van Matagalpa. Uiteindelijk hebben we besloten om de bus naar Selva Negra te pakken, een natuurreservaat. Omdat het regende zijn we even wat gaan eten bij een restaurantje en daarna hebben we de korte tour gelopen. De laatste bus naar huis hebben we gelukkig nog gered en in de avond zijn we, na een overheerlijk pizza, weer terug gegaan naar de bar met onze dansende homo. Op zondag hebben we nog even een lekker dagje geshopt in Matagalpa. Eigenlijk heb ik helemaal geen plaats in mijn backpack maar dat lossen we tzt wel weer op =)

Afgelopen weekend was de verjaardag van Sharon! Super voorbereid met mijn nieuwe jurkje uit Matagalpa liepen we richting Veranera (een hostel waar we chill kunnen zitten zonder gedoe) met onze Elmo piñata en supervette verjaardagstaart. De dag daarna was de officiele opening van Hotel Con Corazon. Mariken is een Nederlandse die we hier ontmoet hebben bij Spaanse les. Haar vriendje is hier een hotel aan het bouwen (nouja, nu dus niet meer), dus we waren met zijn allen uitgenodigd om onder het genot van een drankje het hotel te komen bekijken.

Nou heb ik eigenlijk nooit veel aandacht besteed aan mijn stage op mijn blog, dus als jullie meer willen weten dan moet je het me maar op de man af vragen! Nou ga ik stiekem lekker toch iets vertellen, want ik heb er een nieuwe (totaal andere) opdracht bij. Daan, een jongen van mijn school, is op het moment bezig met een afstudeer project (check: www.jimmythemantours.com) en hij vroeg mij of ik alvast wat voorbereidingen zou willen treffen in Nicaragua omdat hij nu nog in Nederland zit. Hij wil graag de droom verwezenlijken van Jimmy (The Man dus) door een Tour Operator op te starten. Dit gaat in goed overleg met de UCA (mijn stage bedrijf; www.ucatierrayagua.org), aangezien hij tours aan wil bieden die niet standaard zijn (zoals de UCA tour). Dus sinds een tijdje ben ik officieel werkzaam bij Jimmy The Man Tours! Allemaal eventjes kijken op de site, want het is echt een super vet idee.

Afgelopen week hebben we helaas afscheid moeten nemen van Emmanuel. We hadden deze superchille Amerikaan ontmoet op een tripje naar Leon waar hij helemaal verliefd geworden is op Dagmar. Gelukkig was het wederzijds, dus hij heeft zijn hele reisschema omgegooid en is nog een tijd bij ons in Granada gebleven. Omdat hij bij een trouwerij moest zijn en zijn geld eigenlijk ook op was, moesten we hem verlaten toen we op maandag ochtend weg moesten naar de boeren voor onze opdrachten (hij vertrok woensdag al). Wij komen daar aan met onze zware tassen (met laptop en camera’s en al) en toen hoorden we dat we een half uur moesten lopen. We wisten dat de Granadilla niet dichtbij was, maar eigenlijk hadden we verwacht dat we opgehaald zouden worden omdat ze wisten dat we met dure spullen aankwamen. Tot overmaat van ramp was de hele weg ook nog overspoeld met regenwater, dus de eerste paar stappen deden we super voorzichtig om onze voeten droog te houden, maar na een paar seconden kwamen we er achter dat we die toch niet droog zouden houden dus toen liepen we maar gewoon door. All stars zijn niet echt de beste schoenen voor dat soort dingen, dus die zijn de rest van de week nat geweest. Nou moet je in de rimboe natuurlijk ook naar het toilet, en Marieke en ik zijn echt geen mensen die problemen hebben met vieze toiletten. Ook hebben we niet zoveel problemen met kakkerlakken, maar een toilet in combinatie met een stuk of 15 kakkerlakken die overal langs de bril kruipen is toch echt niet relax. Dus een vet schattig vrouwtje van de keuken kwam gelijk met allemaal chemische middeltjes aanzetten. We zijn in totaal 2 dagen gebleven om foto’s te maken (voor banners die we moeten maken), en woensdag ochtend waren we nog net op tijd om Emmanuel te verrassen met nog een kans om gedag te zeggen.
Afgelopen weekend zijn we weer eens naar Leon geweest. Er was een behoorlijke storm voorspeld, vandaar dat we hadden gekozen voor een party weekend en niet iets waarbij we hadden moeten lopen of zoiets.
Volgende week is het eindelijk tijd om naar Costa Rica te gaan.

Aangezien we ons visum moeten verlengen na 3 maanden is het voor ons een goede reden om een uitstapje te maken naar een ander land. Het schijnt dat Costa Rica stukken toeristischer is en duurder ook, maar we willen er gewoon graag heen. Op de terugweg willen we Maritha en Martijn bezoeken in het zuiden bij de Rio San Juan. Ze kunnen daar niet echt een weekendje weg zoals wij omdat het zo lang duurt om te reizen naar andere delen van het land, dus komen wij maar daarheen.

Nou, ik heb wel weer genoeg geluld over al mijn ervaringen. Er komt hoogstwaarschijnlijk wel weer een verhaaltje over Costa Rica en Rio San Juan!