Kerstvakantie en Oud & Nieuw

Als eerste, alle foto’s van onze vakantie op Corn Islands zijn hier te vinden: http://picasaweb.google.nl/LonnekeZinkstok/CornIslands#

Corn Islands zijn twee tropische eilanden aan de Caribbische kust van Nicaragua (Big Corn en Little Corn, origineel he). Gelukkig mogen wij van onze stage altijd vrij nemen als we dat willen (als we het tenminste doorgeven), dus daar hebben we gebruik van gemaakt in de week van kerst!
Sharon, Dagmar, Marleen, Olivier en Pascal waren op woensdag alvast vooruit gegaan en die zouden we daar zaterdag ontmoeten. De ochtend van vertrek kwam Martijn met de boot aan in Granada en zijn we met z’n 3en richting het vliegveld gegaan. Het vliegtuigje waar we in moesten zitten had maar plek voor 20 man, dus ik was al helemaal opgewonden over hoe klein hij wel niet was. Toen we aankwamen op het eiland was het stralend weer. We namen een taxi naar ons hotel en kwamen daar Dagmar en Marleen tegen. We zijn maar gelijk meegegaan naar het strand om te kijken hoe dat eruit zag. Nog een aantal mooie zonsondergang foto’s gemaakt en toen maar weer naar huis om iets te eten te zoeken.

De eerste dingen die je opvalt aan het eiland is dat iedereen hier criools Engels spreekt (ze plakken overal ‘man’ achter) en dat ze allemaal zwarter zijn dan in het vaste land Nicaragua (sommigen zijn zelfs echte rasta mannen). De enige muziek die ze hier draaien is reggea en country (waarom ze country muziek op een tropisch eiland vinden passen weet ik ook niet) en er valt een hoop tropische regen, helaas.

Ook al hebben we maar twee volle dagen zon gehad, we hebben ons toch nog prima kunnen vermaken. We zijn met Sharon, Pascal, Martijn en Marieke naar Little Corn island geweest, wat drie keer kleiner is dan Big Corn maar ook drie keer meer toeristen heeft. In de ochtend was het stralend weer, maar toen we na de bootrit (waarbij iedereen zeiknat gespetterd werd door het zeewater) in een restaurant zaten te eten kwam er wederom een hoosbui langs. Gelukkig werd het later weer droog en hebben we toch nog even over het eiland kunnen lopen (volgens mij kan je hem helemaal rond lopen in een uurtje) en op het strand kunnen liggen.

Woensdag was eindelijk aangebroken, de dag dat Martijn en ik zouden gaan duiken! We hadden een pakket geregeld waarin een refresh duik zat (het was voor mij alweer een jaar of twee geleden) en daarna twee duiken bij Blowing Rock, een soort rots formatie van een oude vulkaan. De refresh ging prima, dus we mochten door naar het prachtige Blowing Rock. De zee was heel ruig, dus na een hobbelige rit van een half uurtje hebben we snel onze spullen aangetrokken en gingen we snel het water in. De instructeur had al gelijk gezegd dat er vandaag veel haaien zaten toen we aan kwamen varen. Martijn en ik werden daar alleen nog maar vrolijker van, maar een meisje had al gelijk afgehaakt. Uiteindelijk hebben we een super duik gehad, haaien gezien (eentje van wel 3 meter ) en grote roggen (ook wel 3 meter), scholen barracudas en een dikke, vette triggerfish. Toen we weer boven kwamen was de gehele vrouwelijke helft van de boot ontzettend zee ziek (behalve ik), dus helaas moesten we ze terug brengen. De tweede duik bij Blowing Rock ging dus niet door, dus toen hebben we maar vlakbij de kust bij een ander rif gedoken. Hier hebben we nog meer scholen visjes, langoesten (soort kreeften) en heel veel koraal gezien.

Aangezien Big Corn Island zo’n beetje 1 weg heeft die het eiland rondgaat en taxi’s na een tijdje ook zo duur worden, is een golfkarretje het perfecte vervoersmiddel. Gelukkig konden we er eentje huren. We waren regelmatig langs mooie plekjes gereden met de taxi, dus met een golfkarretje kan je perfect op die plekjes stoppen om foto’s te maken (zie foto’s).

Toen Martijn en ik diep onder water zaten hadden Marieke en Pascal al een kerstdiner gereserveerd bij een duur hotel van een Nederlands stel. Het was een buffet waar we kalkoen kregen, met allemaal andere lekkere dingetjes. Als toetje kregen we kwarktaart, hmm. Achteraf vond ik het te veel geld voor weinig, maar we hebben in ieder geval een beetje kerst sfeer gehad. Het is namelijk zo apart om te beseffen dat het kerst is terwijl je net in je bikini op het strand hebt gelegen. Weliswaar met kerstmuts op, maar toch.

Na nog een dagje op het strand was het helaas alweer tijd om naar huis te gaan. We hebben nog even een uurtje op het strand gelegen, gedouched en toen met een taxi naar het vliegveld gereden. Het vliegtuigje waar we deze keer in moesten was NOG kleiner! Marieke en ik zaten helemaal vooraan, vlak achter de piloten, ik kon LETTERLIJK zo mijn voeten in zijn nek leggen! Toen we aankwamen in Managua hebben we een taxi gepakt naar het hostel waar we een nachtje zouden slapen, Backpackers Inn. In de avond lekker gegeten bij de McDonalds, heel slecht, en daarna een filmpje gepakt.

Pascal en Martijn moesten de volgende dag om 5 uur alweer het hostel uit, dus we hebben van Martijn helaas afscheid moeten nemen tot in Nederland aangezien we die niet meer zien. Na nog een paar uurtjes slaap zijn Marieke en ik nog even wezen winkelen in Metro Centro, één van de winkelcentra van Managua. Aangezien de wasserettes hier allemaal gaten in je kleren maken en de kleuren er ook niet mooier op worden vond ik dat alvast wat goedkope kleren kopen geen kwaad kon. Anders wordt het in Nederland weer zo duur om mijn hele garderobe te kopen. Na ons shop avontuur hebben we de bus terug naar Granada gepakt en daar al onze spullen weer uitgepakt. Olivier en Nick hadden diezelfde dag nog een huisje bekeken en konden er vrijwel gelijk in. Dus Marieke en ik hebben een nieuwe plek om lekker te zitten als we niets te doen hebben.

Ook zijn we de laatste maand hier begonnen aan sporten! Er is een redelijk goeie fitness voor 35 dollar per maand. Elke maandag en woensdag gaan we boksen, en andere dagen doen we yoga, pilates of gewoon fitness.

Oud & Nieuw in Nicaragua vieren is ook al zo raar. Ik had met kerst totaal niet het gevoel dat het kerst was, dus met oud en nieuw had ik dat gevoel ook niet zo. Marieke en ik hadden de hele dag in de keuken gestaan om te helpen met het maken van de tapas voor die avond. We hadden super lekkere kippenpootjes gemaakt, salade, paella, geroosterde paprika, gehaktballetjes in tomatensaus, aioli met brood, gebakken aardappeltjes, sangria, etc. Een echte spaanse maaltijd. Iets voor twaalven zijn we maar naar buiten gelopen, want in Nicaragua heb je natuurlijk niet zo’n tv die voor je aftelt. Dus rond 00.00 hebben we maar gegokt wanneer het 2009 was en begonnen we elkaar maar zoenen te geven.

Dus nu is het 2009, ik heb geen goede voornemens want ik weet dat ik me daar toch niet aan ga houden. Als ik in Nederland ben ga ik wel stoppen met roken, misschien kan ik dat dan maar als goed voornemen vanaf februari gebruiken..