De laatste twee maanden in Oz!

Laat ik maar gewoon beginnen waar ik mijn vorige blog ben gestopt. Het is alweer 2 maanden geleden dat ik die online heb gegooid, dus ik moet nog even goed in mijn agenda kijken wat ik ook alweer allemaal heb gedaan!

Na Alice Springs zijn we onze reis naar het zuiden begonnen, met als eerste stop Kings Canyon. We hebben daar natuurlijk de lange wandeling gekozen en we zijn 3 uur in de brandende zon door de prachtige omgeving gelopen, berg op en berg af, te beginnen met suicide hill. Die avond hebben we de zonsondergang bekeken bij Ayers Rock, die eigenlijk een beetje tegenviel, want uiteindelijk is het toch maar "gewoon een rots". De volgende ochtend zijn we toch maar voor zonsopgang teruggekomen en daarna gelijk doorgereden richting Coober Pedy, een klein dorp midden in de woestijn waar bijna elke inwoner opals zoekt en letterlijk onder de grond leeft. Er zijn hier ook een aantal Hollywood films opgenomen zijn omdat het eruit ziet als een Mars landschap. Wayne en ik hebben zelf ook nog naar opals gezocht en ik heb een paar kleine steentjes gevonden! Niets om rijk van te worden, maar toch best gaaf. We zijn ook nog een mijn in geweest en langs alle film plekjes gegaan.

Na Coober Pedy was het hoog tijd om eindelijk weer richting de bewoonde wereld te gaan. We zijn tussendoor nog ergens in een heel klein dorpje gestopt om te slapen en daarna zijn we zo snel mogelijk richting Adelaide gegaan. Omdat het bijna kerst was liepen er natuurlijk heel veel kerstmannen rond en zijn we een beetje wezen kerst winkelen. Na Adelaide zijn we via Mt. Gambier naar Robe gereden en zijn we naar Blue Lake gegaan (ja, inderdaad, een uitzonderlijk blauw meer, door een of andere chemische reactie) en zijn we onderweg gestopt om een aantal grotten te bekijken. Na een nachtje in Halls Gap zijn we gaan wandelen door de Grampians, een heel mooi natuur gebied. Helaas begon het halverwege onze wandeling te regenen en was het toevallig die paar dagen heel erg koud (nouja, niet NL koud, maar koud voor Aussie standards). Op de terugweg hoorde opeens een heel hard gekraak, dus we dachten dat het wat rotsen waren die vielen of zoiets. Toen we tien meter verder waren viel er opeens een gum tree om, op precies die plek waar we een paar seconden geleden stonden! Dus dat was wel even schrikken, maar achteraf lach je daar natuurlijk alleen maar om. Na the Grampians zijn we naar het begin van de Great Ocean Road gereden en hebben daar een nachtje geslapen om de volgende dag vroeg op pad te gaan en alle mooie plekjes te zien. Het mooie van de Great Ocean Road is dat je langs de kust rijd met mooie stranden en limestone cliffs, dus dat levert natuurlijk mooie fotos op.



Via de great Ocean Road zijn we naar Melbourne gereden en heb ik eindelijk Jennifer weer gezien! Ik heb tien daagjes bij haar in huis gezeten en heb echt ontzettend veel feest gevierd, want iedereen in dat huis is compleet gestoord, doch heel gezellig. Helaas heb ik in Melbourne wel afscheid moeten nemen van Wayne en het gemak van zijn auto. Op kerstavond hebben we een heerlijk maal gemaakt bij de Danish girls en met kerstdag hebben we de hele dag op het strand gezeten met een bbq en zo'n klein plastic zwembadje vol met drank. De dag na kerst was er kricket in Melbourne, en omdat de helft van Jens appartement Engels is zijn we natuurlijk (toen Engeland gewonnen had) gaan feesten in een Engelse pub met de Barmy Army. Met nieuwjaar was het eindelijk tijd om Walt weer te zien! We hadden maanden geleden al een hotel geboekt voor ons 3tjes (Walt en zijn vriendinnetje, en ik dus), dus toen we elkaar eindelijk weer zagen hebben we maar gelijk een aantal flessen champagne opengemaakt in de hotelkamer. De jaarwisseling was was een groot feest, maar helaas gingen Walt en Emma de dag erna alweer op pad om de rest van Oz te zien, dus moesten we snel weer afscheid nemen.

Op 3 januari vloog ik alweer naar Perth, dus na afscheid van Jen ben ik snel naar het vliegveld gegaan en heb ik daarna 2 nachtjes in Perth doorgebracht, waarna ik werd opgehaald door Western Exposure om op 10-daagse tour te gaan langs de gehele westkust. Toen ik aankwam op het hoofdbureau vertelden ze me dat ik de tour uberhaupt nog niet betaald had, dus dat was wel even drama. Uiteindelijk heb ik een deel met mijn creditcard moeten betalen en de rest aan het eind van de tour, dus het is allemaal wel goed gekomen. We begonnen met een lange wandeling door de regen door Kalbarri gorge, en de volgende dag hebben we dolfijnen kunnen zien aan de kust bij Monkey Mia. Ik heb nog een dagje gedoken bij Ningaloo Reef en ik heb gesnorkeld met een manta ray! Wat een mooie beesten zijn dat. Die avond hebben we een gezellige avond gehad met wat drankjes en flauwe spelletjes en hebben we elkaar wat beter leren kennen. Helaas was het iets te gezellig, want de volgende ochtend zijn we bijna ons hostel uitgezet omdat er zoveel klachten binnen waren gekomen. Gelukkig mochten we blijven en zijn we die dag nog lekker wezen snorkelen om daarna maar vroeg naar bed te gaan. Het eind van onze tour was een dag of 3 in Karajini National Park, met ontzettend veel rotsformaties, gorges en plekjes waar je heerlijk kan zwemmen. Op dag twee mocht ik helaas wel mee naar het ziekenhuis, omdat Janine, de andere Nederlander in onze groep, een behoorlijk diepe snee had die gehecht moest worden. Gelukkig was het allemaal niet ernstig en is er verder helemaal niets gebeurd. Het grootste nadeel was dat we al die dagen in Karajini niet mochten douchen, omdat het water daar zo schaars is. Het viel nog best mee, want we konden dus elke dag wel zwemmen in die gorges, maar toen we uiteindelijk bij Pardoo Station weer konden douchen was dat toch wel erg fijn. We dachten dat we allemaal heel bruin waren geworden, maar na die douche waren we wel mooi een paar tintjes lichter en het water bruiner! Op de laatste dag zijn we naar Broome gereden, waar de tour ophield. Hier zijn we een gezellig avondje uitgegaan en zijn we de dag erna een beetje door Broome gelopen en hebben een ritje gemaakt op de rug van een kameel tijdens zonsondergang op Cable Beach. De zonsondergang was zo ontzettend rood, echt vuurrood. Helaas komt dat nooit zo over op de fotos, maar het was echt prachtig. In Broome ben ik een dag of 6 gebleven, en ik vond het erg jammer om er weer weg te moeten. Het hostel was echt heel relaxed en iedereen was zo ontzettend aardig en gezellig. Het enige fijne van Broome inruilen voor Sydney is dat het hier niet tropisch is en dus een stuk minder vochtig, dus zweterig is. Het hostel waar ik nu in zit is wederom gekkenhuis. Iedereen is hier elke dag aan het drinken en er hebben regelmatig mensen sex in de dorm room. Dat was dus even slikken (sorry voor de smakeloze woordgrap). Gelukkig zijn de mensen hier, ondanks de alcohol verslaving, erg gezellig en vermaak ik me hier prima, ik drink gewoon iets minder dan de rest. Ik ben tussendoor nog een dagje naar Manly (een wijk aan het strand in Sydney) geweest op bezoek bij Chesco, een Nederlandse gast die bij Wayne in hetzelfde huis woonde. Hij heeft me Manly laten zien en we hebben tijdens het snorkelen nog een zeepaardje gezien en 's avonds op het strand een pinguin! Dat wisten jullie vast niet he, dat er in Sydney ook pinguins leven.

Laat ik daar maar mee aflsuiten, en met het nieuws dat ik 2 februari Australie alweer moet verlaten en naar Nieuw Zeeland vlieg! Ik vind het jammer om hier weg te gaan, maar ik ben er wel helemaal klaar voor om een nieuwe uitdaging aan te gaan in een nieuw land.